Het Grote Lieve Marianne Archief 2002-2018


Week 20

 

Lieve Marianne,

 

maandag 15 mei 

 

Feyenoord is kampioen van Nederland

Dit weekend hebben we weer kunnen zien wat voetbal kan betekenen.

Dat voetbal diepe emotie is. Hoe het mensen bij elkaar kan brengen, hoe het verbindt in extreme blijdschap..

Met de tranen van geluk van de Feyenoordsupporters kon de fontein op het Hofplein worden gevuld. En in die fontein zag je volwassen mannen en vrouwen zich onderdompelen in een soort van opnieuw gevonden jeugdgevoel.

Vlak voor het begin van de wedstrijd tegen Heracles trilde de Kuip van 18 jaar onvervuld verlangen en opgespaarde overwinningsenergie. 

Het moest gebeuren. Voor de kinderen die alleen de verhalen kenden, voor vaders en moeders die ze er al die jaren elke week over vertelden, voor opa’s en oma’s die nog 1 keer wilden meemaken wat ze een leven lang in rood-wit in hun hart hadden  gedragen. Zoveel hoop, geloof, angst en liefde.

Zelfs het beton van de Kuip zong mee.

Gekleurde rookgordijnen dansten over de spelers.

Wat een voorspel. En dan al gelijk het orgasme in de eerste minuuut.

Lange bal op Dirk Kuyt. Juist Dirk Kuyt. Natuurlijk Dirk Kuyt.

Heracles verdediger ervaart wat het is om niet op kunstgras te staan maar op de mooiste natuurlaken door mensenhanden gekweekt. Glijdt uit. Dirk staat in een moeilijke hoek voor het doel,  maar knalt het begin van zijn droom in de verste kruising.

Het is 1-0. En het wordt 2-0. En het wordt 3-0. Drie keer Dirk.

Dirk Driepunter. Dirk als aanvoerder van het legioen.

Na de wedstrijd Giovanni voor de camera. Hij breekt.

Dit was ook zijn droom. De club waar hij is opgegroeid. Kampioen.

Giovanni, de aanvoerder van Oranje, de eeuwig beschaafde. De man die zich niet verschuild bij tegenslagen. Die de schuld nooit bij anderen legt. Gentleman met een groot hart. Niet alleen voor voetbal ook voor zijn Foundation. Hij die wil werken met de meest talentvollen en met anderen die juist moeilijk leren en extra hulp nodig hebben.

Ik zou als grap kunnen zegen. Nou, dan zit je goed bij Feyenoord.

Maar dat doe ik niet.

En ja, ik ben Ajax-fan. Ja. Maar ook ik voel natuurlijk ook wat er in Rotterdam gebeurt. Dan kunnen ze zingen, helemaal niets in Amsterdam.

Maar dat is onzin, ook in Amsterdam wordt het gevoeld.

Voetbalclubs hebben elkaar nodig om tot deze extase te kunnen komen.

Daarom kan ik dit ook prachtig vinden.

Ik ga er ook vanuit dat Feyenoorders hopen dat Ajax de Europaleague wint.

Hoewel ik op merk dat ik op dit moment door heel veel Rotterdammmers wordt uitgelachen.

En Dirk Kuyt, tja, ik denk dat hij woensdag bekend maakt dat hij stopt met voetbal.

 

dinsdag 16 mei 

 

Bij de huldiging van Feyenoord waren er zeker 150.000 mensen op de Coolsingel.  Volgens Trump veel minder, maar daar gaat het niet om.

Mer dan 150.000 mensen.

Ik vroeg een Rotterdamse vriend om mij te beschrijven wat hij daarbij voelde.  

Na  “Acht-tien jaar Peet... 

18 jaar van afzien, van pijn, van nèt niet. 

Van iedere twee weken toch weer die gang naar de Kuip, om een paar uur later zwijgend huiswaarts te keren. 

18 jaar dromen van ‘de Coolsingel’. Dat stukje Rotterdamse binnenstad; 

Elke keer, als ik er liep,  toch even die een stiekeme blik omhoog naar dat even lege balkon, Blijven dromen. 18 jaar... Maar dan… na die 14e mei. 

De dag dat lang vervaagde tatoeages op Rotterdamse ruggen en kuiten, spontaan weer kleur kregen. De dag dat in de stad van de bijnamen, Jozef Kiprich weer ‘de tovenaar van Tatabanya’ werd, en Willem van Hanegem weer even als “de kromme” werd aangesproken. Ook de mannen van toen, worden nooit vergeten. 

Maar de helden van nú – zij stonden maandag op dát balkon. 

Nog jaren  lang zullen pas geboren Rotterdammertjes op datzelfde stadhuis, door hun trotse vaders worden aangegeven met namen als Dirk, Karim, Tonny en Nicolai . En de ambtenaar van de burgerlijke stand zal, glimlachend knikken, en zeggen, mooie naam. 

Sprakeloos waren we… Sprakeloos.  Op die repeterende zin, van de Rotterdamse poëet Leen Huizer na; You never, never, walk alone….

En zo is het.

 

Dan nu toch eindelijk over naar de orde van de dag.

Inmiddels wordt er overal in het land ook gezongen:

Helemaal niks in Den Haag. Want de formatie is geklapt.

Niemand is juchend in de Hofvijver gesprongen.

VVD, CDA, D’ 66 en Groen Links zijn er na 61 dagen niet uitgekomen.

61 dagen. 

Ik vind dat lang praten met elkaar om ergens uit te komen.

Dat gaat zelfs met mijn vrouw sneller. Maar goed, ze zijn er niet uit.

Ze hebben gisteren elkaars partijprogramma nog eens goed gelezen en dat lag inderdaad net zo ver uit elkaar als ze 2 maanden geleden al dachten.

Vanaf morgen gaan ze in gesprek met partijen die ook liever niet met elkaar regeren. 

 

woensdag 17 mei

 

Ik las in de krant dat Koning Willem Alexander nog steeds regelmatig, zeg maar eens in de 2 weken een vliegtuig bestuurd. Gewoon een passagiersvliegtuig. Binnenkort in de Boeing 737.

Dus dan heb je de koning als piloot.

Ik heb wel eens De Koning als piloot gehad. 

Maar dat was gewoon Harrie de Koning. 

Maar dit is echt Koning Willem Alexander.

Ik wist het trouwens wel. Ik weet nog veel meer.

Wat weinig mensen weten is dat Willem Alexander  ook elke maand een bus bestuurt in Eindhoven.

En elk kwartaal rijdt ie op tram 9 in Amsterdam.

En als het lekker weer is gaat hij op de brommer avondje pizza’s bezorgen.

Vindt hij gewoon heerlijk.

Eind vorig jaar kwam bij de krantenjongen aan de deur met met een Gelukkig Nieuwjaar-kaartje. Ja hoor- 

En wat ook bijna niemand weet is dat Maxima elke maand warme worsten verkoopt bij een Hema ergens in het land.

Allemaal om te weten wat er leeft onder het volk.

Wij hebben echt een geweldig koningshuis.

 

In Amerika maakt Trump nu inmiddels zoveel fouten dat het wel heel oprzichtig wordt dat hij zelf ook het liefst wordt afgezet. Veel te veel gedoe dat president zijn. Maar hij begint wel te twijfelen wat hij nu nog moet bedenken.

Mensen om hem heen hebben hem geadviseerd om eens te bellen met Henry Keizer uit Nederland.

 

donderdag 18 mei 

 

Henry Keizer heeft zijn voorzitterschap van de VVD definitief opgegeven.

Hij vond er niks meer aan. Als je geen dubbele petten meer mag hebben, en jezelf bij overnames niet dik mag belonen en als opeens alles heel integer moet. Ja, wat heb je dan nog aan zo’n functie. 

Bekijk het dan maar. Dan vraag je maar iemand die het lekker vindt om zich aan de regels te houden. 

 

En dan nog één uit de categorie, Foutje Bedankt.

Een pastoor in Zimbabwe die dacht dat hij over water kon lopen  is opgegeten door de de krokodillen.

Hij kon nog net wel roepen. Neemt en eet, want dit is mijn lichaam.

Lijkt mij vooral ontzettend stom  om over water te gaan lopen.

Veel katholieke aanhangers van de pastoor vinden zijn poging helemaal niet dom. Volgens hen had gewoon pech dat hij te maken had met bijzonder ongelovige krokodillen.

 

vrijdag 19 mei

 

12 van de 18 aanvoerders in de eredivisie hebben een verzoek tot een verbod op kunstgras ondertekend.

Zij vinden dat voetbal op het hoogste nivo moet worden gespeeld op echt gras. En ik ben het eens. 

Echt gras, dat is toch het mooiste wat er is.

Mijn vader was vroeger zelf benoemd consul bij SDO in Bussum.

Echt gras. Soms na hij me mee om te kijken naar het pasgemaaide veld.  

Als de dauw er nog op lag.

Dan pakte hij een handje gras, en liet me ruiken.

En dan zei hij, dit is de lekkerste geur ter wereld.

Als je ooit een vrouw vindt die zo ruikt moet je geen ogenblik twijfelen.

Echt gras, is de mooiste ondergrond die er is.

 

En daar wordt komende zondag op gespeeld. In Stockholm.

Ajax met een begroting van 70 miljoen speelt tegen Manchester United met een begroting van 1 ½ miljard.

Dus dan kun je mooi zien dat met geld niet alles wordt gewonnen.