Het Grote Lieve Marianne Archief 2002-2018


Week 36

 

Lieve Marianne,

 

maandag 4 september 

 

Noord Korea heeft afgelopen weekend een proef gedaan met waarschjnlijk een waterstofbom. Om de zaak een beetje te verduidelijken, een waterstofbom is ongeveer 1000 keer sterker dan een kernbom.Noord-Koreaans leider Kim Jong Un was zeer tevreden.Vooral omdat hij zelf met een sigaar het lontje aan had mogen steken.

Wie nog blijer leek was de Noord Koreaanse nieuwslezers die  op zender mocht vertellen wat er gebeurd was. Nog net ingehouden orgastisch juichend alsof Matt Damon bij haar onder de tafel zit, roept ze ja, ja ja het is gelukt.    In het Koreaans dan he.

Zoiets zou in Nederland alleen kunnen gebeuren  als Annechien in het journaal uit gaat leggen dat Nederland zich alsnog heeft geplaatst voor de WK voetbal.

 

Over een half jaar zijn de Winterspelen in Zuid Korea.

Vraag voor wintersporters of er, gezien de kernproeven tegen die tijd nog wel bergen zijn in PyongChang.

 

Tweede Kamerlid Theo Hiddema, je weet wel van het Forum voor Democratie legde in het voortreffelijke radioprogramma De Overnachting uit dat de beste manier van integratie plaats vindt door rassen vermenging. Zoals hij het uitlegde. Als de Marokkaanse mannen zich nu een keer zouden vermengen met de Hollandse vrouwtjes was er niks aan de hand.

Zo zei het, de Hollandse vrouwtjes. Nou ja. Wat een minachting.

Ik vind daar wel wat van.

Ten eerste vind ik het ronduit sneu.

Ten tweede sta ik zelf al heel lang open voor elke vermenging op welk gebied dan ook.

Ten derde vind ik het jammer dat ik zelf zo weinig aandacht krijg van heel veel  vrouwen.

 

 

 

 

 

Nooit eens oprechte aandacht van die schitterende Arabische vrouwen met donkere glimmende ogen tussen gekleurde doeken, lonkend met een mysterieuze blik van 1001 nacht .

Niks geen heerlijke Aziatische dames met die massages waarbij ze opeens op je rug staan en je been pakken en hem naar achteren trekken in een richting die eigenlijk helemaal niet kan maar als het eenmaal is geknakt onvergetelijk lekker is.

Niks geen prachtige donkere Afro-vrouwen met een stralende lach en glimmende lijven met van die geweldige uitdagende billen waar je een spijker op krom kunt slaan en een baco op kunt zetten, billen die wandelend op het strand al zo kunnen schudden dat je van het kijken ernaar al duizelig achterover valt met je handen in de vorm van grote ronde kommen waarmee op dwingende  wijze zo’n kont als een vliegtuig naar beneden kunt loodsen…

Sorry, ik zat even in het hoofd van Theo Hiddema.

 

dinsdag 5 september 

 

Dat het best goed gaat met Nederland blijkt wel uit het feit dat twee dagen lang het meest besproken nieuws was, het te blonde haar van Matthijs van Nieuwkerk.

Elders in de wereld zijn vreselijke orkanen, overstromingen, modderstromen en opgejaagde vluchtelingen en wij hebben het matige spel van Oranje en het haar van Matthijs van Nieuwkerk.

En ja, misschien jokt Matthijs een beetje als hij zegt dat het alleen komt van de Italiaanse zon. Misschien heeft hij er wel een spoelinkje in gedaan. Nou en?

Misschien is hij naar een stylist gegaan met een foto van Hans Klok en heeft hij gezegd, zo wil ik het ok.

so what?

Misschien staat ie thuis schuddend met zijn hoofd omlaag luchtgitaar te spelen op Metallica 

Als hij maar presenteert wat hij moet presenteren.

Edwin hier heeft ook de hele boel strak laten trekken en zijn haar laten transplanteren naar weet ik veel waar. En ja, hij heeft hier en daar de boel ook wat laten verlengen en opvullen. 

En Niels heeft inderdaad de plakbaard van George Baker.

En bij Rick houden we zijn rollator uit beeld.

Wat maakt dat nu allemaal uit.

Als het programma maar goed is.

 

De deelnemers van Expeditie Robinson zijn op het eiland met niets anders bezig dan overleven. Relaties en seks zijn volgens presentator Dennis Weening het laatste waar ze aan denken.

Deelnemers bevestigen het. Je bent te slap, je wil het gewoon niet.

Zoals een goed vriend van mij- meestervoorspeller- gisteren zei.

Dan zit ik thuis al 4 jaar in Expeditie Robinson.

 

woensdag 6 september 

 

In de reclamezuilen op Amsterdam Centraal Station zitten cameraatjes die vastleggen hoe lang je naar een reclame kijkt. En ze zitten niet alleen daar. Ook op andere stations, in bushokjes en winkelcentra. Overal zitten er caneraatjes in digitale reclamezuilen.

Ze houden gewoon alles bij.

Je kijkt ergens per ongeluk naar. En hop, je zit in het systeem.

Nu begrijp ik dat ik zoveel spam krijg van Hunkemuller.

En die cameraatjes zitten natuurlijk niet alleen in reclamezuilen.

Tuurlijk niet, wat denk jij nou.

Als ze in een reclamezuil zitten dan zitten ze allang ook in paspoppen in etalages, in verkeerslichten, in prijskaartjes, in een chocoladewikkel,  in raamprostituees, in microfoons van radiostudio’s, in een haarspeld van je eigen vriendin, in de reservesleutel van je andere vriendin, in geiten van de kinderboerderij,  het is doodeng. Ze weten de hele dag waar je naar kijkt.

Ik ga alleen nog de straat op met een donkere bril en goed afgerichte golden retriever. 

 

Lego heeft voor het eerst in 10 jaar te maken met een stevige winstdaling. Er worden in het Deense bedrijf 1400 mensen ontslagen. Ze krijgen van hun werkgever als compensatie wel allemaal een huis. Of een huis? 

Ze krijgen allemaal 75 grote dozen legoblokjes.

 

donderdag 7 september 

 

Zoals elk jaar op 7 september ben ik vandaag  jarig.

En dan weet je. Dat laat een omroep als 538 ook niet zomaar voorbij gaan.Dan weet je. Je kan maar beter de hele dag thuis blijven want die laten een cadeau brengen dat sowieso niet door de brievenbus past. Ik zit alleen aan tafel met een hoedje.

Om 17 uur ’s middags komt de man van de post. Met een grote grijns en echt  een enorm pak.  Of ik dat kan aannemen voor de buren.

 

Nee, het was een mooie dag. Voor mij.

Ik zat ’s morgens met mijn hoedje op naar buiten te kijken. Het was vrijwel windstil. Geen Harvey of Irma op straat. 

Jezus, Harvey, wat een hufter.

 Irma, wat een takkenwijf.

Sint Maarten totaal verwoest, 

Voor veel mensen, alles weg. Zomaar alles weg. Huis, spullen, auto, alles. Zelfs mensen weg. Zomaar, door een storm.

Ik krijg allemaal lieve berichtjes, op what’s app, twitter, facebook.

Ik doe boodschappen, ga ’s middags met mijn dochter lunchen, uurtje sporten. haal sushi in de buurt waarvan ik samen met mijn vrouw geniet en ’s avonds komen er wat vrienden mijn beste wijn en bakken nootjes wegspoelen met gin-tonic.

Als ze weg zijn, zit ik weer alleen aan tafel met een hoedje.

Ik denk, over 4 uurtjes moet ik bij mijn vrienden van de radio zijn.

Maar ik denk vooral. Wat heb ik het goed.

Wat is er een hoop ellende en wat een mazzel heb ik.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

vrijdag 8 september

 

Uit onderzoek blijkt dat de politie veel meer informatie los krijgt tijdens verhoren als de verdachten niet te veel onder druk worden gezet. 

Verhoren die in een vijandige sfeer verlopen en waarbij veel gesloten vragen worden gesteld, zijn over het algemeen minder effectief 

Verdachten vertellen veel meer als rechercheurs open vragen stellen, wat humor en begrip tonen ..

Zoals mijn goede vriend zei. Ik denk dat mijn vriendin dit ook heeft gelezen want ze is opeens opvallend aardig.

 

Morgen is de Evers Staat Op-loop.

Opbrengst is voor de Ronald Mac Donald huizen.

Ik zat daar gisteren tijdens de lunch met dochter over te praten.

En ik dacht. Wat hebben wij het goed.

Ik hoop dat heel veel mensen dat kunnen denken.