Het Grote Lieve Marianne Archief 2002-2018


Lieve Marianne,

 

maandag 12 februari

 

We zijn in Zuid Korea, in Gangneung. Vandaag zijn we voor het eerst in de studio. Daar hangt op één volledige wand een enorme foto van het hele team. Nou ja, het hele team?

Als je goed kijkt, of eigenlijk zelfs als je helemaal niet goed kijkt zie je dat er 2 teamleden missen.  Maar volgens Edwin zijn ze niet vergeten maar staan ze op de achterkant.

Maar goed, we zijn er weer bij.

Vrijdagavond vlogen we hierheen. Het was een bijzondere vlucht.

Prima piloot ook. Normaal is het 11 uur vliegen naar Seoul, maar hij wist blijkbaar een kortere weg en daarom waren we er al binnen de 10 uur.

Wel 8 uur tijdverschil erbij opgeteld, dus het was wel inmiddels half vijf in de middag lokale tijd. Shorttrack met Sjinkie en 3000 meter met Ireen en Antoinette begonnen om half acht. Dus 3 uurtjes later.

Ik zeg nu Ireen en Antoinette.

Maar als ik mijn ogen dicht ded zag ik steeds Carlijn Achtereekte met en gouden medaille om haar nek. Dat vertelde ik de meestervoorspeller maar die zei. Laat het voorspellen nu maar aan mij over.

Maar we moesten nog even met de bus naar Gangneung.

Ik dacht 2uurtjes  stukje rijden. Bleek veel langer.

Na een tijdje leek het er zelfs op dat iemand thuis iets was vergeten en we dat met de bus gingen ophalen.

Ruim 4 uur later kwamen we net op tijd om de ontknopingen bij het schaatsen te zien.

Sjinkie pakt historisch zilver bij de 1500 meter shorttrack.. Nooit won een Nederlander eerder een zilveren plak op de Spelen.

Het had ook goud kunnen zijn.

Gelukkig voor hem kan dat nog op andere afstanden..

Maar toch al een hele diepe buiging. Knegt is een grote Baas.

Door naar de 3000 meter vrouwen.

We zagen op een  grote scherm nog net de finish van Ireen.

De rit van Carlijn Achtereekte hadden we gemist,

Wat we wel zagen,  was dat Ireen 0,08 seconden tekort kwam om haar van de 1e plaats in de tussenstand te stoten.

En van de grote favorieten kwamen Antoinette de Jong en Martina Sablikova nog.

Eerst Antoinette.

Die kwam een paar tienden te kort en strandde op de 3e plaats.

In de laatste rit Sablikova. Zoals altijd, als zij in beeld verschijnt toegezongen door Edwin en Viggo met Oooooohhhh Sablikovia, Sablieeee, eee eee holadio.

Maar ook de Tsjechische beet zich stuk op de tijden van de 3 Nederlandse vrouwen.

Het werd een 1,2,3 voor Oranje.

Vreemd genoeg door eerder genoemde Edwin en Viggo toch altijd nog gezongen als Eins, zwei drei.

Restant uit andere tijden.

Carlijn Achtereekte won het goud.

Voor de meesten toch min of meer onverwacht.

Geen meisje dat vroeger het ijs op kwam en riep. Dan was ik Carlijn Achtereekte. Ja 1 meisje, maar dat was dan ook Carlijn Achtereekte.

Wat een Nederlands begin van de Spelen.

 

Door het hele team van 538 werd daar stevig op gedronken.

Of zoals Edwin dat uitlegt. Zorg alsjeblieft dat je genoeg antivries binnen krijgt.Het is hier namelijk erg koud.

 

Viggo en ik gingen  Carlijn en Antoinette ophalen met de medailletaxi.

Moesten op de parkeerplaats alleen even wachten tot ze klaar waren bij de dopingcontrole.  Uiteindelijk kwamen ze uren later de taxi binnen stappen. Wat ik begreep van de uitleg was dat ze hadden moeten wachten op Sablikova die niet kon plassen. Had zich dus letterlijk leeg gereden.

Carlijn Achtereekte, wat een mooie kampioene 3000 meter.

Antoinette de Jong, beetje balend maar toch ook opgetogen trots.

Ireen Wust was inmiddels al naar de huldiging

Met nauwelijks 85 centimeter verschil het goud gemist maar wel gewoon naar de huldiging en uitleggen dat ze op waarde is geklopt en blij en met vertrouwen dat goud nog komt. Fantastische sportvrouw.

Dan de  de zondag. Het is koud. Heel koud.

Vanmorgen dacht ik dat er een boot met hotelpersoneel langs kwam varen. Was een ijsschots met pinguins.

Maakt verder niks uit.

We mochten naar de 5000 meter van de mannen.

Eenmaal in het stadion legde de speaker uit hoe je het best een 5000 meter kon rijden. Simpel. Je moet hard van start gaan, dan in het middenstuk de rondetijden zo laag mogelijk houden en zorgen dat je op het eind nog kan versnellen. Je zag de schaatsers die aan het warmrijden waren op de binnenbaan denken. Ja, waarom heeft mij nooit iemand dat vertelt.

Dat is beter dan slap starten, dan steeds langzamer en erna totaal instorten. Het is spannend. Heel spannend.

Maar met Bob de Vries gaat het niet goed.

De speaker roept tijdens de rit om dat Bob de Vries niet alleen schaatser is, maar ook boer, die thuis elke dag gewoon de koeien melkt. Laf van de speaker. Misschien dat Bob daardoor niet lekker in zijn slag kwam.

Moest ie misschien daar opeens aan denken.

Ook Jan Blokhuizen gaat niet hard genoeg.

Dat doen Ted Jan Bloemen en Sver Lunde Pedersen wel.

Rijden allebei precies dezelfde tijd. 6.11.61

Ik zou zeggen allebei even snel.

Maar ik kom ook uit de tijd dat ze na een voetbaltournooi nog zeiden.

Maar bij nameting blijkt dat Bloemen 2 duizendste sneller was.

Zeg maar 3 millimeter.

Jullie hebben eigenlijk allemaal gewonnen.

Het wordt door Bloemen bij het uitrijden als goud gevierd.

Maar toen kwam Sven.

Het fenomeen. De kannibaal, De Tsaar van Thialf, de Onverslaanbare, Half Man, Half eremetaal, De Heerser, De Allesbrander, Grootmeester van de Uitgestelde Verzuring, Meneertje Bovenbeen, De Skater Formerly Known as Gewoon Sven. De man die het voorspellen makkelijk maakt. Hij die na 4 Spelen bij de 5000 staat op zlver, goud, goud, goud.

Weer goud op de 5000. Wat een klasse.

Daar hebben we nog een paar grote glazen antivries op gedronken.   En wat gegeten.

Denkt u vast na over wat het eten hier kost.

En vermenigvuldig het bedrag in uw hoofd met 5.

Het antwoord zal gegeven worden door de de man die nu het woord krijgt.  Half mens, half octopus, meestervoorspeller Viggootje Waas.