Het Grote Lieve Marianne Archief 2002-2018


Lieve Marianne,

 

maandag 3 december

 

Feyenoord PSV was een klassiek Kuipspektakel.

Het legioen gaf Feyenoord vleugels en PSV werd de eerste competitienederlaag toegebracht. 2-1.

Was nog wel een bijzonder moment toen, bij een behoorlijke kans voor PSV door een Feyenoordsupporter opeens een extra bal in het veld werd gegooid. En volgens de spelregels moet je dan fluiten en hervatten met een scheidsrechtersbal.

Dat is dus enorm voordeel voor de verdedigende partij.

Je kan dan dus als club voortaan zorgen dat jouw supporters in het vak achter het doel altijd een paar ballen hebben, voor het geval dat.

Dan zou je de regels kunnen veranderen en zeggen dat er voortaan doorgespeeld wordt met 2 ballen, die je er ook allebei in mag schieten waardoor je gelijk 2 goals maakt.

Maar dan gaat de andere partij weer die ballen gooien.

Kortom, laten we het zien als een  uitzondering.

 

Gedoe ook bij de VPRO radio.

Want opeens werd geheel onverwacht columnist Philip Freriks ontslagen, met de woorden.

"De eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat wij tot onze grote spijt afscheid van je gaan nemen als columnist",

Waarop Philip antwoordde. “ Oh,  ……  vreemd dat ik het zo moet horen… maar het zij zo”

Lijkt me vreselijk Opeens hoor je dat jouw column niet meer doorgaat. Kan iedere columnist gebeuren.

Ik zagvorige  ook een grote pr actie van dit veelgeprezen programma. Kon je een test doe op wie je het meest leek.

Op Edwin, Rick, Niels, Jelte of Henk.

Ik nog even zoeken, maar nee, dat was het hele team.

Kortom ik heb het idee, dat ik straks nog iets te horen krijg.

Voor de zekerheid heb ik een geel hesje meegenomen.

 

Oranje heeft voor de EK kwalificatie geloot tegen Noord-Ierland, Estland, Wit Rusland en Duitsland. Jammer voor de spanning dat er geen enkele serieuze tegenstander bij staat.

 

dinsdag 4 december

 

Zoals ik zei duik ik de laatste weken van dit programma in het Lieve Marianne archief van de afgelopen 16 jaar.

 

bv deze

5 december 2011

Het is Sinterklaas. Traditie om ook dit jaar weer dé dag om ’s avonds ongevraagd met je baard en je pak en je huppelende vriend met zijn zak met pepernoten bij de mensen binnen te vallen waarvan je vermoedt dat ze Sinterklaas ook vieren.

Een dag van gratis drinken en gratis hapjes en mensen op vrolijke manier beledigen én, én, ongestraft eventuele prachtige vrouwen op schoot te nemen en toe te spreken.

Ik viel ook binnen bij een goede vriend.

Zijn vrouw was net bezig met de surprise die ze van hem had gehad, of beter gezegd, het bijbehorende gedicht.

Ik viel erin bij.  ...en daarom krijg je nu de straf.

Ik zal het maar zeggen lieve schat, ik ga van je af.

En als je je afvraagt, hoe kan dat nou.

Dat is snel uitgelegd, ik heb een andere vrouw.

Als je hier nog over wil praten, zeg ik, lik toch mijn naad.

Hier heb je een tegoedbon, voor een goeie advocaat.

En die bon zat dan geplakt in een fotoboek met allemaal doorgescheurde foto’s van hun twee. Kortom.

Het was wel echt een surprise.

 

op verzoek van Niels

3 mei 2004

Het zit erop: Het 2e seizoen van Idols is afgelopen.

Dit weekend was de finale met Boris en Maud.

 Wat zit het toch knap in elkaar. Daar zit echt een  wereldteam achter.

Want ondanks het feit dat de winnaar al ruim acht maanden bekend is, kijkt toch iedereen naar deze zeer voorspelbare wedstrijd.

De winnaar is bekend en eigenlijk kijk je dus alleen naar wie er op welk ogenblik afvalt. En de hele tijd dat deuntje tussendoor.

Pawaowaoh.

Is een heel knap deuntje. Blijft in je kop zitten. Zit er nu 14 jaar later nog in.

Pawaowaoh.

Krijg het er echt niet uit.

Pawaowaoh.

Schijnt dat Henk-Jan Smits het roept vlak voor het klaarkomen.

Maar het wereldteam weet dus maanden lang te vullen met middelmatige talenten.

Het is namelijk niet een live-concert Robbie Williams waar je met een paar miljoen naar zit te kijken. Het zijn gewoon mensen die onder de douche zichzelf hoorden zingen en dachten. Jezus Christus, wat klinkt dat goed. Ik heb talent.

Hoe vullen ze bij Idols de tijd? Onwaarschijnlijk slim.

Boris en Maud zongen afgelopen zaterdag allebei twee liedjes. Twee! Dat is bij elkaar vier. En één liedje samen. Dat is vijf liedjes. Maal drie minuten. Opgeteld: vijftien minuten. Daar weten ze een hele avond mee te vullen. Van 21.00 tot 0.00 uur.

Steeds weer een gesprekje. Nog een keer vragen hoe het gaat.

“Ben je zenuwachtig Boris?”

“Helemaal niet.”

“Echt niet?”

“Nee, helemaal niet.”

“Je zult wel zenuwachtig zijn Maud?”

“Nee hoor, ik zit lekker te genieten.”

“We gaan er even uit voor de reclame van bijna tien minuten.”

Pawaowao.

“Boris, Je zingt zo gemakkelijk. En het plezier straalt er werkelijk af. Was je niet zenuwachtig.”

“Nee, ik heb me voorgenomen om echt te genieten.”

“Laten we nog even gaan kijken hoe Boris de finale heeft gehaald. Of hebben we dat al drie keer laten zien.

Maakt ons geen reet uit.

Pawaowao.

“Nu even niet Henk Jan. We zitten in de uitzending.”

Of beter gezegd: zaten. Want we gaan er even tussenuit. Na de reclame vragen we aan Maud hoe ze zich voelt en praten we met Jim en Jamai. Wie zijn dat ook alweer? Oh ja. de finalisten van vorig jaar. Hoe ging dat toen ook alweer.

Pawaowao.

Zijn we weer. Jim is een jaar ouder geworden en Jamai gaat spelen in de musical Doornroosje. Normaal gesproken het eindpunt van je carrière en in dit geval ook.

Pawaowao.

Jim en Jamai hebben jullie nog tips voor Moris en Baud?

“Ik zou zeggen echt genieten.”

Mooi gezegd Jim, vind jij dat ook Jamai? “Ja, lekker genieten.”

U kunt nog sms-en. Een tussenstand geven we niet.”

En die hebben we ook helemaal niet want we weten allang wie er gaat winnen.

“Spannend hè?”

“Nee, we zitten te genieten.”

“Jullie begonnen de avond me een lied samen.

Was het niet vreemd?”

Pawaowao.

“Sorry.”

“Kan gebeuren Henk Jan.”

 “Heb jij nog een tip Jim? Of Jamai? Ik haal jullie ook altijd door elkaar. Eerst Jim.”

“Ja, gewoon genieten.”

“Maud en Boris jullie zitten in de blue room. Hebben jullie  wat aan die tip?”

“Nee helemaal niks.”

“Mooi zo.”

Inmiddels is het 23.30 uur. De spanning stijgt. We gaan bijna bekend maken dat Boris heeft gewonnen, maar we gaan er nog één keer uit. De uitslag is bekend, maar u kunt nog sms-en voor €1,50 euro.  En daar zijn we weer.

“Nou, kom erbij. Ik vind het verschrikkelijk spannend. Maud, jij hebt zes keer op de kruk gezeten, Boris jij niet.  Maar jullie hebben allebei genoten. Nee, Jamai, je hoeft geen tip meer te geven.”

Pawaowao.

Ruim het zelf even op HenkJan

Doe ik.

 “Dan nu de uitslag. De winnaar van Idols 2004 is… Boris.”

Ongelofelijk Boris. Ik dacht de hele tijd Maud. Deed Jamai niet mee? Het is afgelopen. Het was een fantastische avond. Wij hebben genoten. Morgen zijn we er weer met The Day after. En wie alles nog een keer wil zien vanaf de eerste voorronde tot aan de finale. Dat kan, want we melken graag de hele boel nog een keer uit..Tot ziens.

Pawaowao.

 

Ik vroeg aan volgers op twitter een datum te noemen waar ze speciale gedachten bij hadden

Ik luister elke week naar jou column en je vraagt naar speciale datums de datum 20 april zal mij altijd in het geheugen gebrand zijn Dit omdat mijn broer op 27 jarige leeftijd is overleden aan de ziekte kanker  Ik weet niet waarom maar ik dacht ik meld het wel.

 

Ik heb dus wat 20 aprillen opgezocht. Door de jaren heen

vrijdag 20 april 2007

 

Knut het ijsbeertje is per fax met de dood bedreigd.

Jawel, een ijsbeertje.

In de fax stond. Knut is dood, donderdagmiddag.

Eerst werd er in de dierentuin nog gedacht dat de dreigbrief kwam van een Arabische volbloedhengst 2 kooien verderop waarvan vermoed wordt dat hij banden heeft met Al Quaida.

Maar nee, het is geschreven door een mens.

Bedreigde dieren wordt een heel ander begrip.

In de tijd van Prins Bernhard ging je nog gewoon op jacht.

Tegenwoordig mag je in de Oostvaarderplassen ook lekker om je heen knallen.

Maar in 2007 krijg je prooi eerst een dreigbrief.

Knut is de Geert Wilders van de dierenwereld.

Zelfde kapsel ook.

Een ijsbeer van 4 maanden met 15 man bewaking.

Hoe gaan we dit aan onze kinderen uitleggen?

 

woensdag 20 april 2011

 

Uit onderzoek van Dove blijkt dat 95% van de vrouwen zichzelf niet mooi vindt. Ik herhaal 95% van de vrouwen vindt zichzelf niet mooi. 95 % van de vrouwen zou graag iets veranderen aan zichzelf. Vooral in de categorie billen, buik, benen.

Kom op vrouwen, iets meer zelfvertrouwen.

En, begrijp me goed,  dat hoeft helemaal niet evenveel zelfvertrouwen te zijn als van mannen.

Mannen vinden zich bijna allemaal mooi genoeg. Dunne beentjes, dikke buik, e rug vol haar, grote  neus, varkensogen, slappe kont, rare snor, kalknagels en een hangzak. Het maakt de man niet uit.

Zoals hij dan zelf zegt. Daar gaat het niet om bij een man.

Ik heb bij voetbalwedstrijden dikke dronken mannen in een bavariabroek zien flirten met schitterende modellen en echt-die mannen dachten dat die modellen daar opgewonden van raakten.

Dat ze dachten, daar zou ik wel mee willen … twerken.

Dat soort mannelijk zelfvertrouwen is ver over de grens van reeel zelfbeeld.  Kom op vrouwen. Jullie zijn in het algemeen veel en veel mooier.

Zo zie je, dat mijn vrouw ook af en toe een stuk schreef van de column

 

 

vrijdag 20 april 2012

 

In Brazilie zijn op straat kroketten verkocht waarin vlees zat van vermoorde vrouwen. Als je daar een Van Dobben kroket eet kan het dus zijn dat het ook echt een kroket is met Van Dobben.

 

dinsdag 20 april 2015

 

Bram Moszkowicz wil in de politiek. En dat is hoopgevend.

Bram is geroyeerd als advocaat, verdacht van belastngfraude, verdacht van oplichting van clienten en ging op meerdere vlakken failliet. Maar…. dan kun je nog altijd in de politiek.

 

donderdag 20 april 2018

 

Serena Williams is een kleine 3 maanden zwanger.

Kwam voor veel mensen als een verrassing.

Laat ik het zo zeggen. Ik wist het vanaf minuut 1

 

woensdag 20 april 2011

De lichaamseigenschappen die het meest erfelijk zijn bij mensen. Dus die het meest lijken op diezelfde eigenschappen bij je vader en moeder zijn de jukbeenderen en het puntje van de neus.

Let maar op. Puntje van de neus. Je ziet het gelijk. Supererfelijk.

De moeder van Bassie had bv een rode dopneus.

En de moeder van Pinokkio een houten stok. Geen twijfel mogelijk

 

vrijdag 20 april 2013

 

Ik lees wat ik hier toen schreef.

Afgelopen weekend dus  een aanslag in Boston

Bij een marathon met duizenden onbezorgde lopers en toeschouwers.

Als er zomaar een aanslag kan zijn bij een zomaar vrolijk evenement op een zomaar feestdag, dan kan het dus altijd.

Een schietpartij op zomaar school.

Een steekpartij in een zomaar gezin.

Het leven kan opeens veranderen door zomaar iemand

door zomaar een ziekte.

Je zag hem niet aankomen.

Maar daar heb je de dood. Die had je niet verwacht.

Er bang voor zijn heeft geen zin.

Je kan niet door met angst. Met woede en verdriet heb je alleen jezelf. Je kan alleen door met Liefde, liefde en nog eens liefde.

Zomaar, ook voor iemand die  het niet verwacht.

 

Dat was zomaar een datum,  20 april.

Van platte lol tot  verdriet.

Een luisteraar noemde die dag, 20 april

Je ziet hoe de dingen willekeurig gebeuren. Zomaar.

En zo zitten , zo zaten wij al die jaren elke vrijdag met elkaar.

Van complete de slappe lach tot samen even stil.

Verdomme ik ga het missen. Nog 2 weken mijn vrienden.