16 februari
Lieve Marianne,
Ja, dat was me wel de 10 kilometer gisteren.
Wat een wedstrijd, wat een ontknoping.
Maar eerst even wat ervoor allemaal gebeurde. Omdat het hier 8 uur later is, is de wedstrijd pas in de avond en zit er een heel dag aanloop voor. Ook wij stonden gespannen op. Over deze 10 kilometer wordt al weken, maanden, misschien al jaren gepraat.
Om de gedachten een beetje te verzetten zijn wij eerst ’s morgens naar één van de grootste vismarkten van Zuid Korea gegaan. Het is tamelijk bizar wat je daar ziet. Gedroogde roggen van 1 ½ meter, bakken met vissen die zich tot een starndbal kunnen opblazen. We hebben zelfs een oude Koreaanse vrouw in gevecht gezien met een octopus ter grootte van Rico Verhoeven, maar dan een Rico Verhoeven met 8 armen. Kortom, die vrouw was kansloos en de octopus werd unaniem tot winnaar gekozen.
Er waren ook enorme bakken met reuzekrabben. Jelte vroeg zich af wat daar precies mee gebeurde. Tot we de speaker hoorde of de ouders van Kim en Lee, de kinderen wilden komen ophalen uit de krabbenbak.
Het was een kleurrijk spektakel maar niet iets om erg vrolijk van te worden. Aan de ene kant van het spectrum heb je diervriendelijk, aan de andere kant de vismarkt van …
Erna koffie drinken. Overal heb je hier bijzonder goede koffietenten. Echt waar. Heerlijke koffie. En daar proberen wij altijd gesprekjes aan te knopen met de Koreanen. Om elke dag wat nieuwe Koreaanse woorden te leren.
Dat we verder komen dan A jong asjo.
Door Viggo uitgesproken als… A jong Asjo dat Hallo betekent.
Of het Koreaanse dankjewel. Hamsa Camida.
Door Viggo uitgesproken als … Hamsa Camida
Ja, nu spreekt hij het goed uit.
Gisteren zat hij met een jonge Koreaanse vrouw te praten en toen zij hij per ongeluk, Hamsa Chlamydia.
Wat betekent. Dankjewel voor de SOA
Erna hebben we via haar vriend wel veel nieuwe woorden geleerd/
De mensen zijn hier trouwens allemaal bijzonder vriendelijk, beleefd en voorkomend. Vanmorgen na de koffie kwam de man die ons bediende nog uitgebreid bedanken dat we geweest waren en kregen we nog speciaal koffiemokken mee en bloemen en buigingen. En ik hoor het Viggo nog zeggen.
Nu weet ik wat ik thuis mis. Die oprechte onderdanigheid.
’s Middags zijn we nog naar een tempel aan zee geweest.
Een tempelcomplex op een hoge heuvel aan zee.
De weg naar het het hoge Boeddhabeeld op de top heet
Path of Making a dream come true.
Prachtig toch, Path of Making a dream come true.
Viggo was het hele pad aan het praten over Ted Jan Bloemen.
Ik zei nog, ik weet niet of het slim is om het op dit pad over hem te hebben. Maar goed.
Kwam nog wel een vrouw vragen aan Viggo of ze zwanger was.
Hij zegt, waarom vraag je dat aan mij.
Zij zegt. U bent toch de Master Predictor.
Hij kon er niet om lachen. Vond het spotten met zijn reputatie.
Tenslotte zijn we 2 ½ uur voor de wedstrijd nog even een pastaatje gaan eten bij een restaurantje vlakbij. Gelijk bij binnenkomst bestelden wij een pasta. Alle tijd. Maar het duurde lang. Na 3 kwartier wachten kwamen Rick en Niels binnen waar wij een tafel voor bezet hadden gehouden. Zij bestellen een voorgerecht, en een pizza. Wij zeggen nog, dat is niet slim. Het duurt hier lang. Maar toch bestellen. Afijn om een lang verhaal kort te maken. Zij hadden binnen een kwartier al hun eten en wij kregen een half uur voor de wedstrijd te horen dat ze bijna met onze pasta gingen beginnen.
Toen naar het stadion. De spanning was te snijden. Vooral bij de Nederlanders en de Canadezen.
Om ons heen vragend ging iedereen ervan uit dat Sven Kramer zou winnen voor Ted Jan Bloemen en Jorrit Bergsma. Sommigen zeiden zelfs dat ze daarvan uitgingen omdat de meestervoorspeller dat ook had gezegd.
Toen ik ze uitlegde dat in het verleden behaalde resultaten ze beter had moeten laten nadenken, keken ze mij vragend aan. Wat dacht ik dan.
Ik zei, nou, dat zou best eens goud kunnen worden voor Bloemen, zilver voor Bergsma en de vraag is nog maar of Kramer op het podium komt. Zelden ben ik zo hard uitgelachen.
In de laatste rit voor de dweil rijdt Hong Soon Lee een hele mooi rit waarin hij in de laatste 8 ronden een achterstand van 14 seconden wist om te draaien tot een voorsprong van 5 seconden en pakte daarmee de 1e plaats. Het stadion trilt van de juichende Koreanen.
Tijdens de dweilpauze loopt de spanning nog meer op.
Er wordt gesproken over mogelijke wereldrecords.
Zelfs dat in alle 3 de laatste ritten het wereldrecord verbeterd zou kunnen worden.
1e rit rijdt Jorrit Bergsma. Het is een onwaarschijnlijke mooie rit.
Voortdurend rondjes 30 laag.
Dat lijkt niet genoeg. Maar dan versnelt hij. Waar haalt ie het nog vandaan?
7 rondes lang rondjes van 29. Komt uit op een schitterende 12.41.98 Een nieuw Olympisch record.
Dan Ted Jan Bloemen. Ziet er ondanks die geweldige tijd van Bergsma ontspannen uit. Rijdt voortdurend 2 seconden voor op Bergsma, maar lijkt halverwege weg te vallen. Verliest 3 ronden lang een paar tienden per ronde. En de beste rondes van Bergsma zaten op het eind. Klopt, maar de nog betere rondes van Bloemen ook. Hij eindig zelfs met een 28-er en komt uit op 12.39.78.
Weer een nieuw Olympisch record,
Dan gaat iedereen in het stadion op het puntje van de stoel zitten.
Dit is het moment van Sven. Nu gaat hij het doen.
De tijden van de concurrenten zijn belachelijk snel, maar hij is Sven Kramer.
De grootste schaatser alle tijden. De keizer van de kilometers, de Grootvizier met de Gouden Plakken.
Hij begint rustig. Iedereen in het stadion knikt.
Dat is verstandig. Rustig beginnen.
2 seconden achter op Bloemen en Bergsma.
Hij gaat nog rustiger. 4 seconden achter op Bloemen en Bergsma.
Er wordt minder geknikt.
En dan komt het besef. Bij de eerste 32-er gaat er een oeoeoeoe door het stadion. Dan wordt het duidelijk, Sven geeft het op.
Hij heeft niet de benen, of niet de geest. Wie zal het zeggen.
Het sprookje is uit. Alles gewonnen in zijn leven, behalve de Olympische 10 kilometer. Toch een groot applaus.
En dan het besef wat een geweldige prestatie Bergsma heeft geleverd. In december nog huilend op een bankje na een mislukte 5 kilometer. Twee maanden twijfel, maar hier staat hij.
En Ted Jan natuurlijk
Als we het stadion uitlopen komt er een Canadees op me aflopen die zegt in gebroken Nederlands.
Bedankt voor die Bloemen.